Wywiad z o. Tomaszem
Chcemy nieustannie rozwijać jedno marzenie, aby każdy kto tutaj przychodzi (Centrum Medyczne) był przyjęty z godnością i wyszedł z tego miejsca ubogacony.
Pokój i dobro. Ojcze Tomaszu, proszę nam przybliżyć ideę powstania Centrum Medycznego na terenie Waszej misji w Burkina Faso?
Koncepcja założenia Centrum wyszła od jednego z naszych braci, który opiekował się niedożywionymi dziećmi przy parafialnym kościele. Szybko zauważyliśmy, że potrzeby są o wiele większe: konsultacje, leczenie, kuracja dzieci. Stąd w 2008 r. wybudowaliśmy Centrum Dożywiania Dzieci i Edukacji Matek (CREN), które stało się podwaliną dzisiejszego Centrum.
Franciszkańskie Centrum jest z pewnością nietuzinkową placówką medyczną. Jakim duchem kierujecie się w pracy?
Specyfika i charakterystyka Centrum wychodzi od jego nazwy – Centrum Medyczne św. Maksymiliana Kolbe, który mówił, że tylko miłość jest twórcza i tylko miłością jesteśmy w stanie zaspokoić potrzebę każdego człowieka. Do Centrum zgłaszają się przede wszystkim chorzy, ale również osoby, które mają potrzebę duchową, tj. spotkania się, bycia przyjętym, bycia zauważonym. Jest to wielka potrzeba i czasu i tego miejsca. Chcemy nieustannie rozwijać jedno marzenie, aby każdy kto tu przychodzi był przyjęty z godnością i wyszedł z tego miejsca ubogacony. Czy będzie to wyleczenie zdrowia, czy też doświadczenie duchowe, czy spotkania się z drugim człowiekiem, po prostu by człowiek stał się bliższy Prawdzie.
Kieruje ojciec Centrum od 2009 r. Sporo czasu i doświadczenia. Jak rozwinęliście Centrum?
Dzisiejsze Centrum jest placówką referencyjną dla 112000 osób i posiada następujące usługi medyczne: pediatria z CREN-em, oddział radiologiczny, medycynę ogólną dla chorych na HIV, aptekę szpitalną, laboratorium, centrum krwiodawstwa, gabinet dentystyczny, karetkę, kuchnię dla chorych i pralnię. Na ukończeniu mamy oddział chirurgiczny i pooperacyjny z przewidzianym oddaniem na październik 2021. Wspomnę również o personelu medycznym: obecnie pracuje tu 4 lekarzy, 37 pielęgniarzy w tym 12 specjalistów, 10 położnych i 25 innych osób.
Naprawdę imponujące osiągnięcie. A jakie macie plany na przyszłość?
Plany rozwoju są przygotowanie, jednak wiele zależy od tego, co podpowie nam św. Maksymilian i na co pozwolą środki finansowe. Kolejne lata pokażą jak będzie przebiegał dalszy rozwój szpitala. Jak to mawiał nasz Święty: „Jeśli Niepokalana zechce...”. Od października 2020 r. jest z nami nowy miejscowy brat zakonny, który przygotowuje się do przejęcia obowiązków i odpowiedzialności za kierowanie szpitalem. To charakterystyka naszych misji by wdrażać miejscowych braci w działalność.
Zapytam jeszcze o COVID-19 – jak wpłynął na funkcjonowanie Centrum?
Afryka co jakiś czas przeżywa ataki różnych wirusów, niekiedy dużo groźniejszych niż COVID. Z czasem zrozumieliśmy, że bycie dla innych jest naszą misją. Nie możemy opuścić drugiego człowieka, który znajduje się w potrzebie. Jeśli chodzi o COVID na początku brakowało nam sporo materiałów higienicznych i ceny poszły mocno w górę. Po kilkunastu miesiącach, gdzie obostrzenia higieniczne są na bardzo wysokim poziomie, a dofinansowania kurczą się, nieporównywalnie stajemy przed wielkimi wyzwaniami dla zapewnienia ciągłości funkcjonowania Centrum.
Czy chciałby ojciec skierować słowo do Darczyńców Fundacji Sięgnij NIEBA?
Przede wszystkim pragnę wyrazić głęboką wdzięczność tym wszystkim, którzy nas wspierają w realizacji dzieła ratowania zdrowia i życia ludzkiego. W kaplicy szpitalnej, gdzie codziennie modlimy się wspólnie z pracownikami, polecamy Dobremu Bogu, przez wstawiennictwo św. Maksymiliana, wszystkie osoby, które w jakikolwiek sposób nam pomagają.
Dziękuję za rozmowę.
Z o. Tomaszem rozmawiał Sebastian Siewiera
